Zupę z przestworzy do konkursu się tworzy

W czasie lotu ludzie się nudzą. Normalne to. 

No, chyba że są to pasażerowie wiadomego pochodzenia. Latający tanimi liniami. Syndromem dnia poprzedniego. Ze skłonnością do nadmiernego odwodnienia. Gadania bez skrępowania. Z przeświadczeniem, że się ich nie słyszy. I nie rozumie. Ha!

Jak już się człowiek nałyka śliny. Opanuje nudności. I wyrzuci z pamięci pierwszą część "Oszukać przeznaczenie". Zaczyna czytać pokładowe pisemka. I czasem coś pożytecznego wyczyta. Pomysł na obiad, na przykład. Taki jak ten.

Bo trafiłam akurat na artykuł o kucharzących hiszpańskich mammach.
I gotuję. Próbuję. Bo smak zaskakuje.

Poza tym strasznie pozazdrościłam Matce Polsce wyjazdu do Barcelony. Służbowo, bo służbowo. Ale zawsze ;) 

Aww!  Szkoda, że mnie w podręczny jakoś nie upchnęła.

Pozdrawiam. Buziakuję. I zazdraszczam.
A obiad Izabell Mediavilla zawdzięczam. W ciut zmodyfikowanej przeze mnie kompozycji.
Kremowo. Szybko. I ciepło. Jak to w Hiszpanii.

duży kalafior

łyżeczka świeżo startego imbiru

średnia cebula

papryczka chilli

łyżeczka słodkiej papryki

0,5l bulionu (wołowego)

jajko i mąka do panierki

serek Arla Apetina Czosnek&Zioła
łyżka oliwy

Kalafior podzieliłam na różyczki. Kilka zapanierowałam w mączno- jajecznym cieście. Podsmażyłam na oliwie. Resztę parowałam. Bulion zagotowałam.

Usmażonego kalafiorka zdjęłam z patelni. Odłożyłam na bok. W jego miejsce wrzuciłam imbir. Posiekaną papryczkę chilli. Cebulę. Słodką paprykę. Podsmażyłam 5min. Na koniec stopiłam serek. Gotowe przelałam do bulionu. Dodałam kalafiora. Gotowałam razem kolejne 5min. Następnie wystudziłam. I zmiksowałam na gładką masę. 

Krem kalafiorowy przelałam do miseczek. Serwowałam z różyczkami w cieście. I posiekaną chilli.

Zjadłam ze smakiem. Zaskoczona. Bo do innej kalafiorówki przywykłam.

Wersja z panierką, bomba! 

Szczypta pikanterii w postaci chilli. 

A imbir? Nie powiem. Spróbujcie sami. 

Koniecznie!